Produkcja eksportowa

Już od roku 1950 (pierwsza partia 10 tysięcy litrów soków dla Wielkiej Brytanii) Cieszyńskie Zakłady Przetwórcze „Las” prowadziły poprzez Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Rolimpex” eksport wybranych produktów na rynki państw zachodnich, dzięki którym można było pozyskać tak potrzebne w kraju dewizy. Od roku 1951 były to puszkowane słodzone soki pasteryzowane, następnie niskosłodzone soki eksportowane do Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii, czy USA (jak określono w artykule prasowym „lepsze od amerykańskich, bo chronią przed szkorbutem”) – czernicowy, brusznicowy (absolutny hit, odznaczony brązowym medalem na wystawie w Brukseli w roku 1962, wyróżniony jako jedyny produkt zakładu znakiem światowej jakości „Q”), żurawinowy, żurawinowo-różany, brusznicowo-żurawinowy, jeżynowy, czereśniowy, z czarnej porzeczki czy z leśnej maliny.

W grudniu 1960 roku wyeksportowano pierwszą partię „Vermouthu” na ziołach krajowych, a w styczniu 1961 roku 48 tysięcy puszek soków na rynek Kuby, których w roku 1964 wysłano już 50 tysięcy. W marcu 1963 roku eksport sięgał już dziesiątek tysięcy litrów produktów rocznie, a do listy krajów, do których dotychczas wysyłano cieszyńskie soki dołączyły: Ghana, Holandia, Szwajcaria i Szwecja.

W roku 1963 rozpoczęto przygotowania do produkcji przeznaczonych na eksport cocktaili: mieszanek soków warzywnych bogatych w witaminy i posiadających właściwości dietetyczne, których jedynym producentem była dotychczas Kanada, a w październiku 1965 roku sok wielowarzywny witaminizowany z pomidorów, marchewki, pietruszki, selerów, porów, buraków i moszczu dzikiej róży otrzymał pozytywną opinię Centrali Handlu Detalicznego w Warszawie i wzbudził zainteresowanie na Targach Poznańskich.

W latach 70. eksportowano do USA poprzez Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Agros” niskosłodzone soki (68% soku i 32% cukru - określane jako „Syrup”): jeżynowy, żurawinowy i czereśniowy (odznaczony złotym medalem na wystawie w Paryżu w roku 1964), a także sok z czarnej porzeczki i borówki (odznaczone medalami na wystawie w Brukseli w roku 1962) oraz porzeczki czy dzikiej maliny. Zgodnie z obowiązującym prawem były one rozlewane pod nadzorem Centralnego Inspektoratu Standaryzacji, o czym informował napis na etykietach (kontroli tej podlegały towary stanowiące przedmiot obrotu z zagranicą).

W latach 70. eksportowano również na inne rynki niskosłodzony, pasteryzowany sok wieloowocowy „Leśny” wyróżniony znakiem jakości „1”, a także soki z czarnej i czerwonej porzeczki.

Eksport na rynki państw zachodnich, głównie ze względu na braki surowcowe, a następnie restrykcje eksportowe po wprowadzeniu stanu wojennego, został wstrzymany na początku lat 80.